AishinGioro Kaihe, seminerinde ana hatlarıyla Mançu halkının komşu Kazak ve diğer Türk gruplarıyla ilişkilerini tanımlayarak bazı tarihi dönemlere ışık tutan eski ve ortaçağ tarihi el yazmalarını ele almıştır.
AishinGioro Kaihe, 1970'lerin başında Çin'de uygulanan serbestleşme politikası sayesinde şu anda birçok literatür ve arşivin erişilebilir olduğunu belirtti. AishinGioro Kaihe’ye göre, 1644'ten 1912'ye kadar Çin tarihinin Qing Hanedanlığı dönemini anlatan önemli kitap serilerinden biri, Mançu halkı hakkında son derece değerli tarihi yazılar içermektedir. Kitap serileri 20 ila 30 belgeden oluşup iyi yapılandırılmış durumdadır. Ancak, dünyada Mançu tarihi alanında çalışan çok az uzman bulunmaktadır. Mançu tarihi, dili ve kültürü alanında bilinen uzmanların hemen hepsi, bu topluluğun tarihi yerleşim bölgeleri olan Kuzey Doğu Çin'den Sincan Uygur Özerk Bölgesi'ne taşınmışlardır.
AishinGioro Kaihe, sunumunda Mançu tarihini incelemenin belki de en büyük probleminin bugüne kadar korunmuş tarihsel bilgi eksikliği olduğunu söyledi. Mançu tarihi hakkında değerli bilgiler içeren çok az sayıda kütüphane bulunmaktadır. Bu kütüphaneler arasında Pekin kütüphaneleri, Tayvan’daki Ulusal Taipei Kütüphanesi ve Tokyo’nun Toyo Bunko kütüphanesi yer almaktadır.
AishinGioro Kaihe, ayrıca, bu alanda Çin dışındaki ülkelerde çalışan Çinli olmayan akademisyenlerin de olduğunu söyledi. Buna ek olarak, son birkaç on yılda Mançu halkının tarihinin çoğunlukla Batılı bilginlerden giderek daha fazla ilgi görmekte olduğunu belirtti. Bazı tarihi el yazmaların bulunduğu merkezlerden biri de Rusya’daki St. Petersburg'dur. Bununla birlikte, Mançu halkının son yüzyılda kültür ve milli kimlikleri konusunda büyük bir kayıp yaşadığını ve bunun, Mançu halkının bugünlerde karşı karşıya kaldığı en önemli sorunlardan biri olduğunu ifade etti.
Seminer sonunda katılımcılar, sunumun konusu ile ilgili sorular üzerinde fikir alışverişinde bulundular.